متن خوشمل عشقولانه
وقتی....
وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیاز مند شدم
وقتی که رفت من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد من اورا دوست داشتم
وقتی او تمام کرد من شروع کردم
وقتی که او تمام شد من آغاز شدم
و چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است
مثل تنها مردن
روزي احساس کردم
که فقير ترين موجود روي زمينم
و اون روزي بود که تورو از دست دادم
خواستم براي از دست دادنت اشک بريزم
امّا تمومه اشکمو براي به دست اوردنت ريخته بودم
اون عمونوروزی که تو شبهای سرد قبل از سال نو توی خیابونهای شلوغ ، بین آدمهای شاد ، داره واسه دل خودش میزنه و می خونه ، کی میدونه شاید همه غصه های زندگیشو روی پوست سخت و خشک میزنه تا با صدای اون دل خودش رو آروم کنه. میدونه همه این کارها نمیتونه روزهای خوبش رو بهش برگردونه. خوش هم نمیدونه چرا این کارو میکنه ولی توی تاریکی یه شب سرد ، دنبال یه چیزی میگرده که شاید هیچوقت توی روشنایی حقیقی پیدا نکرده. آدمها وقتی به یه جایی میرسن که دیگه فقط میتونن دور خودشون بچرخند ، دیگه دوست ندارن به چیز دیگه ای فکر کنن . چون شاید راه دیگه ای پیش روشون نمیبینن.
یه نفر میگه وقتی به جایی میرسی که هیچ راه بازگشتی و هیچ چاره ای واست نمیمونه ، به این نتیجه میرسی که توی زندگی اشتباهات بزرگی انجام دادی ...
همیشه منتظر یه نفرهستیم که شاید همیشه فکرمیکردیم آخرین نفری باشه که میاد و مارو با خودش میبره به سرزمین آرزوهامون . آخرین نفری که میتونه امید آخر ماباشه.
آن قدر زیاد خوابت را دیده‌ام
آن قدر زیاد با سایه‌ات راه رفته ام، حرف زده‌ام
آن قدر سایه‌ات را دوست داشته‌ام
که دیگر چیزی از خودت برایم باقی نمانده...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
